Saint-Guilhem-le-Desert, czyli za co kocham Francję.

Początek słonecznego października. Znajomi opowiadają nam o swoim weekendzie - wybrali się do małego miasteczka o długiej nazwie, kilkadziesiąt kilometrów od Montpellier i "było WSPA-NIA-LE"!

Wiedzione ciekawością sprawdziłyśmy zdjęcia i już parę dni później siedziałyśmy w autobusie do tego uroczego miejsca :) Jako, że znajduje się ono w okręgu Herault, za podróż w dwie strony zapłaciłyśmy grosze. Jedyny minus (dość spory) lokalnych autobusów jest taki, że jeżdżą one bardzo rzadko - na trasie Montpellier - Saint-Guilhem można znaleźć tylko jedno połączenie, które umożliwia wyjazd koło 12 i powrót koło 18. Nie za wiele czasu.

Jednak miasteczko jest naprawdę maleńkie - także taka ilość czasu spokojnie starcza na zwiedzanie i spacer po okolicy. Mieszka tam około 200 osób i całe opiera się na turystyce. Główną atrakcją jest mały rynek i znajdujący się przy nim kościół: 

Choć z zewnątrz wygląda ciekawie, w środku nie znalazłam nic interesującego. No, może poza żartem na poziomie gimnazjum.. 

i poza uroczym patio:

Tym, co naprawdę przekonało mnie do tej miejscowości jest okolica. Piękne góry i górska rzeka. Dodam też, że Saint-Guilhem leży na szlaku Camino de Santiago (a właściwie na jednej z kilku tras możliwych do wyboru we Francji). 

Piękne są też drzewa oliwkowe. Wszędzie, wszędzie; otoczone kamiennymi murkami. Na jednym z nich dziewczyny postanowiły odpocząć,

a w tym czasie ja wdrapałam się trochę wyżej, aby rzucić okiem na okolicę:

Jedyne, czego żałuję: wybrałyśmy się do tego miejsca po paru dniach intensywnego deszczu, dlatego poziom wody w rzece był bardzo wysoki, drzewa i krzewy obok niej zniszczone, a woda brunatna. 

Niestety; poniższe zdjęcie zrobiła moja koleżanka parę dni przed nami:

Wspomnę też, że parę kilometrów w dół rzeki znajduje się piękny most - Le pont du Diable, zaś między dwoma miejscami można zahaczyć i o jaskinie ze stalaktytami:

Le pont du Diable

Niestety, ograniczony czas nie pozwolił nam na odwiedzenie obu miejsc na piechotę, a autobusy wahadłowe między trzema atrakcjami turystycznymi kursują oczywiście tylko w lecie.

Dlatego planuję wybrać się tam raz jeszcze, jeśli czas pozwoli (a jeszcze tyle miejsc do odwiedzenia jest na mojej liście!)